Najczęściej zadawane pytania

Rezonans magnetyczny jest jedną z najbardziej precyzyjnych metod na zbadanie ludzkiego ciała od środka w zupełnie bezbolesny i bezinwazyjny sposób. Dzięki niemu można dokonać oceny struktur anatomicznych całego człowieka lub ewentualnych patologii z dokładnością do zaledwie kilku milimetrów. Badanie przydatne jest w szczególności do oceny ośrodkowego układu nerwowego (kanał kręgowy i mózg) oraz tkanek miękkich kończyn (mięśnie, stawy, tkanki podskórne).

Dzięki badaniu możliwa jest również nieinwazyjna ocena naczyń całego organizmu człowieka, czyli tzw. angiografia rezonansem magnetycznym. Podczas takiego badania w zupełnie nieinwazyjny sposób można otrzymać obraz naczyń krwionośnych i ocenić ewentualne patologie, takie jak np. tętniaki czy naczynia patologiczne. Podczas badania rezonansem magnetycznym w ogóle nie występuje szkodliwe dla zdrowia promieniowanie rentgenowskie, lecz nieszkodliwe dla organizmu pole magnetyczne i fale radiowe.

W bardzo dużym uproszczeniu, rezonans magnetyczny polega na pochłanianiu i wysyłaniu fal elektromagnetycznych przez jądra atomów, głównie wodoru, umieszczonych w ukierunkowanym silnym polu magnetycznym. Informacja o ilości (gęstości) występowania atomów i innych wielkości fizycznych daje nam informację, na podstawie której rekonstruowany jest obraz poddanych badaniu tkanek. W następnej kolejności lekarz radiolog opisuje powstały obraz.

Osoby z wszczepionymi urządzeniami elektronicznymi nie mogą wchodzić do pomieszczenia, gdzie znajduje się aparat rezonansu magnetycznego. Pole magnetyczne, jakie wytwarza aparat RM, może być przyczyną zaburzeń w funkcjonowaniu urządzeń elektrycznych, w tym rozrusznika serca czy neurostymulatorów. Podczas badania istnieje również ryzyko wzrostu temperatury okolicznych tkanek u Pacjentów z wszczepionymi elementami metalowymi, w tym endoprotezami, klipsami naczyniowymi lub ciałami obcymi.

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do wykonywania badania rezonansu magnetycznego są wszczepione u pacjenta urządzenia elektryczne i elektroniczne, a w szczególności:

• rozrusznik serca,
• pompa insulinowa,
• wszczepiony aparat słuchowy,
• neurostymulatory,
• klipsy metalowe wewnątrzczaszkowe,
• metaliczne ciało w oku.

Istnieją również względne przeciwwskazania, takie jak metalowe endoprotezy, szwy i ciała obce w innej lokalizacji. Posiadający je Pacjenci są zobowiązani poinformować o tym fakcie osobę wykonującą badanie. W takim przypadku należy też dostarczyć pełną dokumentację medyczną zastosowanego implantu przed wykonaniem badania. Pierwszy trymestr ciąży jest również względnym przeciwwskazaniem do wykonania badania. Każdorazowo o wykonaniu badania decyduje lekarz radiolog.

Wszystkich naszych Pacjentów prosimy o przybywanie na badanie 10 minut wcześniej, aby zarejestrować się i wypełnić ankietę. Aby skrócić czas potrzebny na rejestrację, zachęcamy do pobrania ankiety z naszej strony oraz wydrukowania jej i wypełnienia w domu. Prosimy również o przyniesienie ze sobą wszystkich wykonywanych wcześniej badań dotyczących badanych części ciała.

Rezonans magnetyczny nie jest badaniem, do którego trzeba się rozbierać – należy jednak przystąpić do niego w luźnym, wygodnym ubraniu, które podczas pobytu w aparacie nie będzie krępować ruchów.

Co bardzo ważne, na rezonans magnetyczny należy zgłosić się w ubraniu bez jakichkolwiek metalowych elementów, takich jak zatrzaski, suwaki, guziki, cekiny czy paski. Ich obecność może zakłócać działanie aparatu i fałszować wyniki badania. Warto zwrócić uwagę, czy wybrane na badanie spodnie nie mają metalowego guzika, a biustonosz nie posiada metalowych fiszbin.

Do pomieszczenia z aparatem rezonansu magnetycznego nie wolno też wnosić jakichkolwiek metalowych przedmiotów, kart kredytowych, zegarków, telefonów komórkowych czy innych urządzeń elektronicznych, gdyż grozi to poważnym niebezpieczeństwem. Ze względu na silne pole magnetyczne przedmioty te mogą zagrozić życiu pacjenta, ulec zniszczeniu lub spowodować uszkodzenie aparatu.

Rezonans magnetyczny nie jest badaniem, które wymaga od pacjenta przestrzegania szczególnych zaleceń dietetycznych – przed badaniem można spożywać normalne posiłki, nie trzeba również przystępować do niego na czczo. Należy przy tym pamiętać, aby bezpośrednio przed rezonansem magnetycznym nie spożywać jednak zbyt obfitych posiłków, mogących stanowić poważne obciążenie dla układu pokarmowego. Badanie trwa od kilkunastu do kilkudziesięciu minut i niewskazaną sytuacją jest jego przerywanie np. z powodu potrzeby fizjologicznej pacjenta.

Z tego samego powodu bezpośrednio przed rezonansem magnetycznym lepiej nie pić kawy oraz innych napojów, a na badanie zgłosić się z opróżnionym pęcherzem moczowym. Wyjątkiem są badania miednicy, w których pęcherz powinien być średnio wypełniony (oznacza to, że bezpośrednio przez rezonansem nie wolno oddawać moczu). Dzięki temu uzyskać można dużo lepsze obrazy znajdujących się w miednicy narządów wewnętrznych.

Kolejny wyjątek to badanie rezonansu magnetycznego z użyciem kontrastu. Wówczas trzeba wypić spore ilości wody zarówno przed badaniem, jak i po jego zakończeniu. Jest to bardzo ważny element profilaktyki nefropatii pokontrastowej, czyli możliwych zaburzeń pracy nerek po podaniu środka kontrastowego. Dlatego po badaniu bardzo ważne jest jak najszybsze wydalenie kontrastu wraz z moczem, czemu służy właśnie wypicie dużych ilości wody. Butelkę z wodą należy mieć przy sobie i natychmiast po zakończeniu badania zacząć ją popijać, aż do opróżnienia całości.

Wielu pacjentów zastanawia się, czy przed zaplanowanym badaniem rezonansem magnetycznym można zażywać leki. Odpowiedź jest jednoznaczna – rezonans magnetyczny w żaden sposób nie wpływa na działanie przyjmowanych na stałe leków, w związku z czym można, a nawet trzeba stosować je bez zmian, zgodnie ze wszystkimi zaleceniami lekarza prowadzącego.

Dotyczy to absolutnie wszystkich leków, również tych przyjmowanych w leczeniu często występujących chorób przewlekłych: nadciśnienia tętniczego, cukrzycy, chorób układu krwionośnego oraz oddechowego.

W przypadku cukrzyków ważne jest ustalenie godziny badania w taki sposób, by nie kolidowała z koniecznością przyjęcia insuliny. Rezonansu magnetycznego nie można bowiem przerywać, a pacjent musi pozostawać cały czas w bezruchu.

Takie same zasady dotyczą rezonansu magnetycznego z użyciem środka kontrastującego. Kontrast w żaden sposób nie wpływa negatywnie na działanie leków stosowanych w terapii chorób przewlekłych. Po badaniu środek kontrastowy jest szybko wydalany przez nerki w niezmienionej postaci. Przed i po rezonansie z podaniem środka kontrastującego zaleca się wypicie większych ilości płynów, aby został jak najszybciej wydalony wraz z moczem.

W przypadku badań niektórych Pacjentów zalecane jest dożylne bądź dostawowe podanie środka kontrastującego w celu jeszcze dokładniejszego zobrazowania badanych tkanek i wyraźnego uwypuklenia drobnych struktur. Podanie kontrastu jest najczęściej wymagane od Pacjentów z historią onkologiczną, przy badaniu przysadki oraz miednicy.

Jakie są wskazania do wykonania badania rezonansem magnetycznym z podaniem środka kontrastowego?

• nowotwory mózgu,
• guzy rdzenia kręgowego, serca, płuc, nowotworowe tkanek miękkich, zapalne tkanek miękkich,
• stwardnienie rozsiane,
• choroby otępienne, np. choroba Parkinsona, choroba Alzheimera,
• zaburzenia neurologiczne,
• udar mózgu,
• choroby naczyń krwionośnych,
• nowotwory narządów rodnych u kobiety oraz gruczołu krokowego u mężczyzn,
• urazy stawów, więzadeł i mięśni,
• zapalenie kości.

Pacjenci wykonujący badanie z użyciem środka kontrastującego są zobowiązani do przyniesienia wyników badań krwi na kreatyninę i mocznik, które pokazują stan nerek. Takie badanie krwi musi być wykonane nie wcześniej niż 7 dni przed badaniem rezonansem magnetycznym.

Pacjenci wykonujący badanie z użyciem środka kontrastującego są zobowiązani do przyniesienia wyników badań krwi na kreatyninę i mocznik, które pokazują, jaki jest stan nerek. Takie badanie krwi musi być wykonane nie wcześniej niż 7 dni przed rezonansem. Zalecane jest również wypicie 1-1,5 l wody przed badaniem, aby organizm był dobrze nawodniony, co ułatwi szybsze wydalenie środka kontrastowego po badaniu.

Ważne jest aby przed badaniem zgłosić technikowi wykonującemu badanie jakiekolwiek reakcje uczuleniowe bądź krwawienia występujące w przeszłości w związku z podaniem środka kontrastującego.